Jaarlijks zoeken enkele duizenden stellen met een kinderwens hun heil in het buitenland, vaak in België. Waarom is dat? Het antwoord is niet zwart-wit. Er blijkt een sterk medisch cultuurverschil te bestaan, een verschil in hoe de twee landen omgaan met wetenschappelijk bewijs en richtlijnen, in manieren van financiering en de rol van zorgverzekeraars. Wat zijn de ervaringen van de patiënten en van de behandelende artsen aan weerskanten van de grens? Kan het lonen om daar verder te gaan als het hier vastloopt?

Hoewel een corona-infectie bij zwangere vrouwen vaker ernstig verloopt en ook de baby gevaar loopt, is minder dan de helft van de zwangeren gevaccineerd. Welke rol spelen gynaecologen en verloskundigen hierbij? Jop de Vrieze en Zvezdana Vukojevic

Na het tweeluik Pijnstilling kregen we duizenden lezersreacties op social media. Samen met anesthesiologen Xandra Schyns en Ingrid Beenakkers neemt LINDA.nl de opvallendste reacties, vragen en misvattingen over de ruggenprik (ook wel: epiduraal) door. “Pijn tijdens de bevalling beter voor de hechting van moeder en kind? Nee, da’s echt onzin.”

Tijdens de pandemie onderzoekt patholoog Lotte van der Meeren de placenta’s van zwangeren met Covid-19. Ze waarschuwt: “Corona kan de placenta infecteren met een doodgeborene als resultaat. Wees alert op minder leven.” Hoe de patholoog met een enorme voorliefde voor placenta's dit ontdekte.

Pijnstilling bij de bevalling is nog altijd een ondergeschoven kindje. Hoe dat beter kan? Een grotere rol voor de anesthesioloog zou kunnen helpen – ook voordat de nood aan de vrouw is. “De KNOV vroeg of de bijwerkingen van epiduralen niet wat meer benadrukt konden worden.”

Een bevallende vrouw zou in het ziekenhuis 24/7 pijnstilling kunnen krijgen, maar in de praktijk pakt dit regelmatig anders uit. Anesthesiologen luiden de noodklok. “Dit ligt niet alleen aan de anesthesiologen. Het systeem in de geboortezorg moet op de schop.”

Met gigakoppijn en een verstopte neus begint het. Nicky van der Donk uit Niekerk werkt als kassamedewerker bij een tankstation en denkt: zwangerschapskwaaltjes. Die avond eet ze bij haar ouders. Haar moeder snottert wat en doet die dag een verplichte coronatest, omdat ze in de zorg werkt. Haar moeder blijkt positief. Van der Donk laat zich testen: “Ja, het was mijn eerste kindje. Wat als ik ook corona had?”

Schatorje en haar collega’s “hobbelen van ziekige zwangere naar ziekige zwangere”, terwijl tweederde van de verloskundigen niet is ingeënt. “Als een van ons besmet is, zouden we zo een hele trits cliënten kunnen infecteren. Met alle gevolgen vandien.”

Het ‘zwakkere’ vrouwenlichaam was lang niet interessant genoeg bevonden voor onderzoek. Medicijnen werden vooral getest op mannen en ziektes als borst- of baarmoederhalskanker werden nauwelijks serieus genomen. Nog altijd zitten vrouwen met de gevolgen van dit gebrek aan medische aandacht.

Een uitgescheurde vagina? Daar hoor je nooit iets over tijdens de hypnobirthing-cursus.

Amy Tuteur schreef het boek Push Back over het anti-feminisme, racisme en seksisme dat ten grondslag ligt aan de wereldwijd opkomende natuurlijkheidscultus in de geboortezorg. Niet de uitkomst (een gezonde baby) staat voorop, maar de bevalervaring van de vrouw: ‘Veelal zijn het hoogopgeleide witte vrouwen, die het geld en de tijd hebben om te navelstaren.’

Ruim een jaar geleden verloren Jop de Vrieze en Zvezdana Vukojevic hun zoontje Mikki vlak voor de geboorte. Nu zijn ze weer zwanger. In deze serie doen ze verslag van...

Na de dood van hun zoon, nog in de buik, gaan journalisten Jop de Vrieze en Zvezdana Vukojevic op zoek naar antwoorden in het Nederlandse systeem van geboortezorg. Gynaecoloog: „Hadden we hem kunnen redden? Misschien wel.” Met dit artikel wonnen we de AAAS Kavli Science Journalism Gold Award.

'Beatrijs gaat de strijd aan met de gynaecologen’, kopt Volkskrant Magazine vandaag boven een interview met de oppervroedvrouw, waarin ze onder meer reageert op ons artikel over doodgeboorte. Volgens Smulders...